A duodécima xornada deixounos unha derrota dos nósos ante o líder da división pero con moitos matices positivos que deben axudar ó equipo nos vindeiros partidos.
O mellor DCM da tempada mantivo o encontro moi igualado ata os últimos cinco minutos, onde a maior pegada do Matamá decantou o resultado.
O DCM tomoulle definitivamente o pulso á división. O equipo recuperou a orde defensiva e por momentos déixanos accións de primeiro nivel en ataque. Iso non foi suficiente no encontro de onte ante o equipo máis sólido da división, pero debería chegar na gran maioría de partidos para sacar resultados positivos. O vindeiro bloque de encontros debe servir como pedra de toque para saber se o nivel mostrado estas últimas semanas é o verdadeiro nivel do equipo ou é un mero espellismo. NaviaFS (equipo que loita pola permanencia como os nósos), Novo Vidal (equipo da zona alta) e o derbi contra Parquets Eloy pecharán a primeira volta e darán comezo a unha segunda volta que inicia con PescaderíaFlipper, Piedrajoya e Cahersa, tres equipos que venceron ós nósos na ida grazas en parte á falta de adaptación do equipo, pero será este o momento de demostrar que o DCM evolucionou nestes meses.
Para iso, o equipo deberá reincorporar tamén a Yago na dinámica do equipo.
O encontro ante o Matamá tivo dúas partes diferenciadas. Na primeira metade o líder actuou como tal e asumíu o dominio do esférico e da posesión, pero non foi quen de superar á defensa dcmista, polo que só lle quedou o recurso do disparo lonxano. Conseguíu facer o 0-1 moi cedo cun deses disparos que petaba nas costas de Quique antes de entrar na portería, pero a partires de entón, Jorge desbaratou todos e cada un dos lanzamentos do rival con grandes intervencións.
O DCM, a pesares de que priorizaba o traballo defensivo, non se conformaba só con iso, e cada vez que tiña o esférico buscaba chegar ó ataque rival con intención. Así, os nósos gozaron dalgunha boa ocasión para empatar o encontro, e o conseguirían cunha gran triangulación. Emi tocaba para Vare e este atopaba no segundo pau a Quique, quen case sen ángulo anotaba un gol moi importante. 1-1.
Chegaba o descanso e os nósos tiñan moitas opcións de sacar algo de proveito contra o líder.
E esas opcións incrementáronse moito na segunda metade, e é que nestes segundos vintecinco minutos foi o DCM quen levou o peso do partido. Matamá semellaba noqueado ante as dificultades que estaban a ter nun partido que seguramente agardaban levar con moita máis facilidade, pero o electrónico reflexaba un empate que lles comezaba a pesar.
Pero en contra do que puidera parecer, Matamá Vel´Arte é un equipo que non lle importa ceder o dominio do partido ó rival e adicarse a xogar á contra. O DCM sabía do perigo do contragolpe rival e non podía permitir perdas tontas de balón. Pero caeu neses erros imperdoables en máis dunha ocasión. Así chegaría o 1-2 e o 1-3. Pero o equipo non se rendeu e sacou os seus mellores minutos da tempada.
Pablo, refíxose deses erros defensivos cun gol moi aplaudido dende a bancada, tras deixar sentados ó seu defensor e ó gardamallas e marcar a portería baleira. 2-3.
E despois, fermosísima xogada,
similar á do primeiro gol Dcmista, esta vez, Quique abría cara Vare en banda esquerda, quen dende tres cuartos de campo tiraba un gran pase para a chegada de Emi no segundo pau que anotaba con solvencia levando as táboas ó marcador. 3-3.
O DCM desfrutaba e facía desfrutar dos seus mellores minutos de xogo e deixaba tocado ó líder. Puideron facer o 4-3 os nósos en un par de ocasións, sobretodo nun man a man de Pablo co gardamallas rival que lle gañou a partida.
Quedaban escasos oito minutos para o final cando o Matamá atopouse cunha xogada illada que lles deu vida cando peor o estaban a pasar e convertían o 3-4.
Tiña tempo por diante o DCM para volver a empatar, pero o equipo cometeu os mesmos erros que no 1-2 e no 1-3. En lugar de seguir movendo o esférico como ata o momento, empeñouse de novo en pases arriscados que otorgaron dúas novas ocasións ó líder para que sentenciara o partido co 3-5 e 3-6. Pablo era amonestado na recta final do encontro.
Remataba así un encontro vibrante que gustou e moito ó público asistente.
Toca esquecer xa o acontecido e pensar no enfrontamento directo ante o Navia Fs do vindeiro fin de semana.
Ata entón un cordial saúdo.
Desfruten das imaxes do encontro cortesía dos nósos fotógrafos CarGil e LúaGil.
https://picasaweb.google.com/102545914651497041447/120121DCMMATAMA?authkey=Gv1sRgCISS7ODazaGCXA#
O DCM tomoulle definitivamente o pulso á división. O equipo recuperou a orde defensiva e por momentos déixanos accións de primeiro nivel en ataque. Iso non foi suficiente no encontro de onte ante o equipo máis sólido da división, pero debería chegar na gran maioría de partidos para sacar resultados positivos. O vindeiro bloque de encontros debe servir como pedra de toque para saber se o nivel mostrado estas últimas semanas é o verdadeiro nivel do equipo ou é un mero espellismo. NaviaFS (equipo que loita pola permanencia como os nósos), Novo Vidal (equipo da zona alta) e o derbi contra Parquets Eloy pecharán a primeira volta e darán comezo a unha segunda volta que inicia con PescaderíaFlipper, Piedrajoya e Cahersa, tres equipos que venceron ós nósos na ida grazas en parte á falta de adaptación do equipo, pero será este o momento de demostrar que o DCM evolucionou nestes meses.
Para iso, o equipo deberá reincorporar tamén a Yago na dinámica do equipo.
O encontro ante o Matamá tivo dúas partes diferenciadas. Na primeira metade o líder actuou como tal e asumíu o dominio do esférico e da posesión, pero non foi quen de superar á defensa dcmista, polo que só lle quedou o recurso do disparo lonxano. Conseguíu facer o 0-1 moi cedo cun deses disparos que petaba nas costas de Quique antes de entrar na portería, pero a partires de entón, Jorge desbaratou todos e cada un dos lanzamentos do rival con grandes intervencións.
O DCM, a pesares de que priorizaba o traballo defensivo, non se conformaba só con iso, e cada vez que tiña o esférico buscaba chegar ó ataque rival con intención. Así, os nósos gozaron dalgunha boa ocasión para empatar o encontro, e o conseguirían cunha gran triangulación. Emi tocaba para Vare e este atopaba no segundo pau a Quique, quen case sen ángulo anotaba un gol moi importante. 1-1.
Chegaba o descanso e os nósos tiñan moitas opcións de sacar algo de proveito contra o líder.
E esas opcións incrementáronse moito na segunda metade, e é que nestes segundos vintecinco minutos foi o DCM quen levou o peso do partido. Matamá semellaba noqueado ante as dificultades que estaban a ter nun partido que seguramente agardaban levar con moita máis facilidade, pero o electrónico reflexaba un empate que lles comezaba a pesar.
Pero en contra do que puidera parecer, Matamá Vel´Arte é un equipo que non lle importa ceder o dominio do partido ó rival e adicarse a xogar á contra. O DCM sabía do perigo do contragolpe rival e non podía permitir perdas tontas de balón. Pero caeu neses erros imperdoables en máis dunha ocasión. Así chegaría o 1-2 e o 1-3. Pero o equipo non se rendeu e sacou os seus mellores minutos da tempada.
Pablo, refíxose deses erros defensivos cun gol moi aplaudido dende a bancada, tras deixar sentados ó seu defensor e ó gardamallas e marcar a portería baleira. 2-3.
E despois, fermosísima xogada,
similar á do primeiro gol Dcmista, esta vez, Quique abría cara Vare en banda esquerda, quen dende tres cuartos de campo tiraba un gran pase para a chegada de Emi no segundo pau que anotaba con solvencia levando as táboas ó marcador. 3-3.
O DCM desfrutaba e facía desfrutar dos seus mellores minutos de xogo e deixaba tocado ó líder. Puideron facer o 4-3 os nósos en un par de ocasións, sobretodo nun man a man de Pablo co gardamallas rival que lle gañou a partida.
Quedaban escasos oito minutos para o final cando o Matamá atopouse cunha xogada illada que lles deu vida cando peor o estaban a pasar e convertían o 3-4.
Tiña tempo por diante o DCM para volver a empatar, pero o equipo cometeu os mesmos erros que no 1-2 e no 1-3. En lugar de seguir movendo o esférico como ata o momento, empeñouse de novo en pases arriscados que otorgaron dúas novas ocasións ó líder para que sentenciara o partido co 3-5 e 3-6. Pablo era amonestado na recta final do encontro.
Remataba así un encontro vibrante que gustou e moito ó público asistente.
Toca esquecer xa o acontecido e pensar no enfrontamento directo ante o Navia Fs do vindeiro fin de semana.
Ata entón un cordial saúdo.
Desfruten das imaxes do encontro cortesía dos nósos fotógrafos CarGil e LúaGil.
https://picasaweb.google.com/102545914651497041447/120121DCMMATAMA?authkey=Gv1sRgCISS7ODazaGCXA#
No hay comentarios:
Publicar un comentario