Fermoso partido o vivido esta xornada entre o líder da división e un DCM sen aspiracións e que presentábase co papel de vítima para este encontro. Os malos resultados das últimas xornadas, a imaxe de equipo sen ambición, as críticas ó corpo técnico dende algúns sectores que reman na dirección contraria e unha celebración de aniversario dunha afeccionada que limitou as horas de sono a menos das oito recomendadas antes dun encontro, facían prever unha derrota abultada a mans dun Hannover que quería aseguralo ascenso e proclamarse campión de liga a falta de dúas xornadas para o remate.
Pero o DCM segue a dar sorpresas, os quinielistas teñen unha cruz con este equipo, e é que xa van moitas veces que o equipo non é quen de superar a equipos netamente inferiores e sen embargo saca o mellor de si mesmo ante rivais superiores.
E iso que o partido comezou moi de cara para o Hannover. Nos primeiros minutos, pequeno erro defensivo dos nósos e Migui non perdoaba clavando o esférico na escadra. 0-1 e todo facía indicar que sería o inicio da goleada; pero hoxe o plantexamento táctico do encontro foi perfecto por parte dos de Ratkovic Varela, e a pesar de ir por detrás no marcador, non cambiaron a súa idea de defender moi xuntiños en poucos metros para non deixar opcións ós desmarques e a velocidade do Hannover que sufriría moito ante este plantexamento. Ademáis pronto Quique faría o empate e levaría a ilusión ó conxunto branquiazul que xogaría ó 200% ó comprobar que tiña opcións de sacar algo positivo do encontro.
O tempo transcorría sen demasiados sobresaltos, o Hannover semellaba sorprendido ante a boa colocación defensiva dos dcmistas e custáballes moito crear ocasións claras; de feito a máis clara chegou nun despexe defectuoso de Vare que Jorge sacou de maneira incrible a córner. E o partido todavía melloraría para os intereses dcmistas e é que nada máis regresar dun tempo morto, o equipo collería descolocado ó rival e Emi aproveitaba un rexeite para facer o 2-1; ledicia nos nósos e présas no rival.
Quedaba pouco para o descanso, pero o DCM non puido evitar o empate do equipo máis goleador do campionato, foi nun disparo lonxano que petaba en Pali e colábase nas redes da portería. 2-2 e tempo de refrixerio.
O DCM sabía das súas opcións, pero non ía a cambiar nada. Gustábanse, as cousas saían ben, e alomenos xa recuperaran a boa imaxe durante 25 minutos. Só quedaba seguir igual.
Hannover pola súa parte seguiría acumulando posesión pero sen perigo real; tan só un par de boas intervencións de Jorge, ata que nun rexeite os líderes farían o 2-3. Incriblemente o DCM non cambiaría, semellaban ata satisfeitos coa derrota por só un gol, pero niso consistía a táctica… calquera pequeno desorde, calquera pequeno risco de máis significaría un novo gol do mellor equipo da división, así que tocaba seguir madurando o partido. Hannover ofrecíalle ós nósos saír da cova, pero éstes sabían que todavía non era momento para iso, e así foi, o equipo aguantou e a falta de 7 minutos con algo de fortuna Vare entregaba o balón a Quique quen case sen ángulo pero co porteiro descolocado levaba o empate a 3-3 no electrónico. Ledicia dcmista e desesperación do Hannover que viríase arriba con todo para buscar o 4º, pero iso foi aproveitado polo DCM para trenzar unha gran contra que Pani culminaría facendo o 4-3. Quedaba pouco, 5 minutos para o final; os nósos contaron con algunha contra máis que erraron e finalmente Hannover nun córner levaría de novo a igualada ó taboleiro, 4-4. Os líderes non conformábanse, pero agora tampouco o facía o DCM que ía desfrutar da última ocasión clara do partido na que o balón acabou petando no pau ó tempo que o colexiado asubiaba o final deste fermoso partido.
Os nósos marcharon moi satisfeitos coa imaxe ofrecida. Houbo loubanzas para os xogadores e para o prantexamento táctico, e no bando contrario, o Hannover laiábase pola ocasión perdida para proclamarse campións da 2ªB, e é que agora tan só teñen dous puntos de vantaxe sobre LaCasita e cun partido máis, polo que LaCasita depende de si mesmo para arrebatar o posto de campión a un Hannover que levaba moito tempo ocupando a 1ª praza da clasificación; para iso deberán vencer na vindeira xornada a un DCM que sairá motivado tras este último encontro e coa intención de devolver ós seus novos compañeiros de adestramento o que hoxe lle quitaron, e posteriormente tería que gañar a Frutas Nieves.
Destacar por último o gran ambiente de deportividade entre os dous conxuntos que fai que así desfrútese moito máis dun partidazo como o de hoxe.
Ata a vindeira semana!
No hay comentarios:
Publicar un comentario