"O DCM continúa sen atopar o camiño". Parquets Corcoba 6-4 DCM

O DCM encadea a terceira derrota consecutiva mostrando unha imaxe pobre, ante un rival que si soubo que facer co balón.

O encontro correspondente á decimoquinta xornada da segunda división grupo "B" de vigoenxogo , que enfrontaría ó DCM ante un rival directo na carreira pola salvación, o Parquets Corcoba. O último encontro da primeira volta se presentaba como unha ocasión importante de abrir unha fenda case case definitiva cos postos de descenso, obxetivo polo cal loitan os nosos, e tralo visto hoxe sobre o terreo de xogo, obxetivo polo que terán que seguir loitando partido a partido, xa que os rivais comezan a apertar na táboa clasificatoria namentres o ekipo azulón encadea unha mala xeira de resultados, como xa adiantaba Xaime na súa tardía previa.

No puramente deportivo, o dcm presentabase ó encontro con 6 xogadores e coa única intención de acadala victoria. Para iso, saían ó terreo de xogo Jorge na porta, con Pali e Quique na zaga, Emi na medular e Yago, que finalmente si puido acudir ó encontro, na punta do ataque; no banco nesta ocasión comezaba Pani. Arrancaba o encontro cun Corcoba que trataba de facerse dono do esférico mentres os nosos ben prantados atrás, montanban contras rápidas collendo ó rival descolocado. Nunha delas chegaría o primeiro tanto, obra de Yago quen á segunda conseguía batir a un inspiradísimo porteiro rival. Non tardaría en chegar o 0-2, Quique marcaba por baixo na saída dun corner. Todo pintaba moi ben para os homes dirixidos hoxe por Arrigo, xogando moi ordeados e saíndo con moita intelixencia, incluso tivo a ocasión para facer o terceiro nos pés de Pali quen enviaba un balón ó longueiro. A partires de ahí, o equipo romperíase en ataque e defensa, algo imperdoabel cando se gaña con solvencia. Ante a incredulidade dos alí presentes, o Parquets Corcoba ía remontar o encontro antes do descanso, cicais con certa dose de fortuna nalgún deles, pero 3-2 incontestable pola fe e o xogo dos locais.

Así chegábase ao descanso, cos homes de Arrigo tendo que remar co partido en contra. Pero lonxe de pechar ó rival, caeron na precipitación co balón e ó desorde cando tocaba defender, o equipo non defendía nin atacaba en bloque e así resulta moi dificil gañar un partido e máis cando os amarelos marcaban dous goles nos primeiros intres da segunda metade. Co 5-2, transcorreron moitos minutos, hoxe non era o día dos nosos, que o tentaban con máis corazón que cabeza, pero unhas veces pola precipitación e outras polo porteiro rival, que sacou ata tres mans prodixiosas, evitaron que o dcm apertase o marcador. Nin tan siquera cando Quique puña o 5-3 con un lanzamento dende a frontal. Xa co encontro agonizando, chegarían dous goles máis, o primeiro nunha contra dos marelos, o segundo obra de quique que remataba un balón en longo.

Final, victoria xusta dos locais por 6-4, pero preocupante imaxe dos nosos, que hoxe non so se deixaron tres puntos, senón que non houbo rastro do xogo mostrado nas últimas datas. Ademais seguese a mostrar moita febleza defensiva, 17 goles encaixados nas tres ultimas xornadas, unha media escandalosa para un equipo que ten que basear o seu xogo no orde defensivo. Agradecer á sempre fiel afección que non parou de animar aos xogadores cando xa se daban por vencidos.

Por último, quero aproveitar a crónica para felicitar a Pali, que hoxe está de cumpre, lástima que o dcm non puidese brindarlle unha victoria.


Sen mais dilación, un saúdo Env. Especial