O DCM vence con claridade nun soporífero partido e saca billete para o vagón de cabeza da liga.
Sétima xornada xa da 2ªB de vigo en xogo que deparaba un bonito encontro entre dous ex-equipos da 3ªC e que teñen moitas cousas en común; grupo de xente xove, entre os que premia a deportividade por riba de todo e que compartiron o ano pasado o premio ós menos goleados, froito dun xogo tamén con certas características comúns; de todo elo xorde unha certa “complicidade” entre ambos conxuntos que fai destes partidos, encontros especiais.
Ambos equipos chegaban a esta xornada con tendencias contrarias, os branquiazuis viñan de obter un prestixioso empate ante o líder da categoría (ACPSport), mentres os amarelos chegaban nunha crise de resultados, xogo e entendemento. Aínda así, durante a semana arranxaron as súas diferenzas e chegaban á Mina coa intención de sacar unha reconfortante victoria.
Pero o inicio do partido comezou a decantar a balanza cara un lado. Un DCM formado por Jorge-Pali,Vare-Emi-Quique saía moi metido no encontro e dominou con claridade os primeiros 8 minutos de encontro creando boas ocasións de gol que non atoparon o fondo das maias do gardameta visitante. Cos primeiros trocos en ambos conxuntos o partido igualouse un chisco máis e comezou a volverse moi lento e sen ocasións; a posesión era claramente dcmista, pero os nósos non eran quen de trenzar xogadas de ataque. Tocaban e tocaban en defensa e Acerón agardaba no seu campo sen inquedarse ante os escasísimos movementos que realizaron hoxe os homes máis ofensivos dos azulóns. Ninguén arriscaba, ninguén facía un movemento de ruptura, e así pasaban os minutos, con contadas chegadas ás áreas.
Por fortuna, nunha delas, o DCM obtería dous saques dende o curruncho, e no segundo, Vare buscaba o gol directo dende a esquina, e o seu disparo ía a ser tocado ata en tres ocasións polo gardaredes visitante pero con moita sorte acababa dentro da portería; significaba o 1-0 e o partido púñase moi ben para os locais.
De ahí ó final da primeira metade máis do mesmo. Acerón soltouse un chisquiño máis e obtivo un par de aproximamentos a área de Jorge pero seguía a existir moita precaución por parte de ambos conxuntos, agora con máis razóns por parte do DCM xa que ía gañando, e pouco máis; moito sopor nas bancadas.
Chegaba así o descanso. O DCM mandaba no marcador e na posesión, pero cun resultado tan curto calquera cousa podería pasar.
A segunda metade non melloraría en velocidade pero alomenos habería máis goles. Nunha das poucas xogadas combinativas, con desmarques e paredes os dcmistas marcarían un fantástico gol; Yago e Pani trenzaban unha gran contra e Pali cun fermoso remate puña o 2-0 no electrónico. Ante a falta de movilidade arriba eran os dous defensas locais os que coas súas contadísimas incorporacións ó ataque estaban a rachar un chisco tanto fútbol control proposto por ambas escuadras. O partido complicábase moito para os amarelos, pero estes en lugar de baixar os brazos, apertaron os dentes e comezaron a chegar cun pouco máis de gañas ás inmediacións de Jorge, conseguindo nunha delas o 2-1 que os metía de novo no partido e os animaba moito para seguir loitando. Co 2-1, o Acerón ía lanzar un balón ó longueiro tras un pase en longo que o atacante peiteaba por enriba do porteiro local, pero por fortuna para os dcmistas o longueiro evitaba o gol. E acto seguido o DCM marcaría o 3º. Sería tras unha polémica cesión asubiada polo colexiado Benavides, que Quique transformaría no 3-1.
Quedaba pouco para o final, e os locais estaban moi metidos no encontro e non ían deixar marchar esta traballada victoria. Acerón baixou un pouco o gas, e sorprendentemente deixaba o DCM ter longas posesións de balón agardando a primeira liña de presión no medio campo. Os amarelos puideron recurtar distancias nun grave erro defensivo por parte dos dcmistas nun corner, pero o remate non entrou. E posteriormente sería Pani tras unha gran xogada de Yago o que sentenciaría o choque cun disparo a pracer.
Finalizaba así un encontro moi parado, pero moi traballado por parte dos nósos, que suman tres fantásticos puntos para comezar a abrir un pouco de oco na clasificación co descenso. Foi un derbi algo máis desigualado que os anteriores entre estes dous equipos, pero é que namentres o DCM só ten que loitar coa adaptación a unha nova división, o Acerón ten que unirlle a iso, que ten que acoplar novas incorporacións no plantel que lle fixeron trocar en certa medida a forma de xogo que tan bos resultados deulle na tempada pasada. Dende aquí desexámoslles que atopen coa tecla indicada o antes posibel e que comecen a sacar resultados positivos, xa que é sempre un pracer compartir terreo de xogo con este equipo amigo.
O DCM sacou por tanto un billete para o tren de cabeza da liga, pero todavía non subiuse nel; a primeira estación para coller o vagón será a vindeira semana ante BarKubi, o ex grupo Donno que aínda que non comezou ben a tempada, ten un plantel extraordinario con dous xogadores (nº7 e nº13) que destacan moi por riba da media da categoría. O DCM deberá facer un gran partido en conxunto para frear a movilidade destes homes e conseguir moita máis velocidade no seu ataque que no día de hoxe para poder crear ocasións de gol; unha nova xornada sen perder, deixaría ós nosos nunha privilexiada posición.
Grazas de novo á nosa afección que non nos fallou en ningún encontro.
Un saúdo e ata a próxima!
Sétima xornada xa da 2ªB de vigo en xogo que deparaba un bonito encontro entre dous ex-equipos da 3ªC e que teñen moitas cousas en común; grupo de xente xove, entre os que premia a deportividade por riba de todo e que compartiron o ano pasado o premio ós menos goleados, froito dun xogo tamén con certas características comúns; de todo elo xorde unha certa “complicidade” entre ambos conxuntos que fai destes partidos, encontros especiais.
Ambos equipos chegaban a esta xornada con tendencias contrarias, os branquiazuis viñan de obter un prestixioso empate ante o líder da categoría (ACPSport), mentres os amarelos chegaban nunha crise de resultados, xogo e entendemento. Aínda así, durante a semana arranxaron as súas diferenzas e chegaban á Mina coa intención de sacar unha reconfortante victoria.
Pero o inicio do partido comezou a decantar a balanza cara un lado. Un DCM formado por Jorge-Pali,Vare-Emi-Quique saía moi metido no encontro e dominou con claridade os primeiros 8 minutos de encontro creando boas ocasións de gol que non atoparon o fondo das maias do gardameta visitante. Cos primeiros trocos en ambos conxuntos o partido igualouse un chisco máis e comezou a volverse moi lento e sen ocasións; a posesión era claramente dcmista, pero os nósos non eran quen de trenzar xogadas de ataque. Tocaban e tocaban en defensa e Acerón agardaba no seu campo sen inquedarse ante os escasísimos movementos que realizaron hoxe os homes máis ofensivos dos azulóns. Ninguén arriscaba, ninguén facía un movemento de ruptura, e así pasaban os minutos, con contadas chegadas ás áreas.
Por fortuna, nunha delas, o DCM obtería dous saques dende o curruncho, e no segundo, Vare buscaba o gol directo dende a esquina, e o seu disparo ía a ser tocado ata en tres ocasións polo gardaredes visitante pero con moita sorte acababa dentro da portería; significaba o 1-0 e o partido púñase moi ben para os locais.
De ahí ó final da primeira metade máis do mesmo. Acerón soltouse un chisquiño máis e obtivo un par de aproximamentos a área de Jorge pero seguía a existir moita precaución por parte de ambos conxuntos, agora con máis razóns por parte do DCM xa que ía gañando, e pouco máis; moito sopor nas bancadas.
Chegaba así o descanso. O DCM mandaba no marcador e na posesión, pero cun resultado tan curto calquera cousa podería pasar.
A segunda metade non melloraría en velocidade pero alomenos habería máis goles. Nunha das poucas xogadas combinativas, con desmarques e paredes os dcmistas marcarían un fantástico gol; Yago e Pani trenzaban unha gran contra e Pali cun fermoso remate puña o 2-0 no electrónico. Ante a falta de movilidade arriba eran os dous defensas locais os que coas súas contadísimas incorporacións ó ataque estaban a rachar un chisco tanto fútbol control proposto por ambas escuadras. O partido complicábase moito para os amarelos, pero estes en lugar de baixar os brazos, apertaron os dentes e comezaron a chegar cun pouco máis de gañas ás inmediacións de Jorge, conseguindo nunha delas o 2-1 que os metía de novo no partido e os animaba moito para seguir loitando. Co 2-1, o Acerón ía lanzar un balón ó longueiro tras un pase en longo que o atacante peiteaba por enriba do porteiro local, pero por fortuna para os dcmistas o longueiro evitaba o gol. E acto seguido o DCM marcaría o 3º. Sería tras unha polémica cesión asubiada polo colexiado Benavides, que Quique transformaría no 3-1.
Quedaba pouco para o final, e os locais estaban moi metidos no encontro e non ían deixar marchar esta traballada victoria. Acerón baixou un pouco o gas, e sorprendentemente deixaba o DCM ter longas posesións de balón agardando a primeira liña de presión no medio campo. Os amarelos puideron recurtar distancias nun grave erro defensivo por parte dos dcmistas nun corner, pero o remate non entrou. E posteriormente sería Pani tras unha gran xogada de Yago o que sentenciaría o choque cun disparo a pracer.
Finalizaba así un encontro moi parado, pero moi traballado por parte dos nósos, que suman tres fantásticos puntos para comezar a abrir un pouco de oco na clasificación co descenso. Foi un derbi algo máis desigualado que os anteriores entre estes dous equipos, pero é que namentres o DCM só ten que loitar coa adaptación a unha nova división, o Acerón ten que unirlle a iso, que ten que acoplar novas incorporacións no plantel que lle fixeron trocar en certa medida a forma de xogo que tan bos resultados deulle na tempada pasada. Dende aquí desexámoslles que atopen coa tecla indicada o antes posibel e que comecen a sacar resultados positivos, xa que é sempre un pracer compartir terreo de xogo con este equipo amigo.
O DCM sacou por tanto un billete para o tren de cabeza da liga, pero todavía non subiuse nel; a primeira estación para coller o vagón será a vindeira semana ante BarKubi, o ex grupo Donno que aínda que non comezou ben a tempada, ten un plantel extraordinario con dous xogadores (nº7 e nº13) que destacan moi por riba da media da categoría. O DCM deberá facer un gran partido en conxunto para frear a movilidade destes homes e conseguir moita máis velocidade no seu ataque que no día de hoxe para poder crear ocasións de gol; unha nova xornada sen perder, deixaría ós nosos nunha privilexiada posición.
Grazas de novo á nosa afección que non nos fallou en ningún encontro.
Un saúdo e ata a próxima!
No hay comentarios:
Publicar un comentario