O DCM termina o ano sumando un novo punto que lle permitirá manterse na zona tranquila da táboa incluso despois da vindeira xornada na que descansará, nun partido moi difícil no que o Costas explotou á perfección tódalas súas armas.
Décima xornada de liga a desputada onte no pavillón de Manuel Antonio, nunha xélida tarde deste mes de decembro. Os nósos visitaban a un vello coñecido, o Dec.Costas, coa intención de prolongar a xeira de 5 xornadas sen perder, e colocar así o broche que Xaime comentaba na previa a este espectacular 2009.
O resultado é clara referencia do visto sobre o campo. Partido moi aberto, con moitas variacións no marcador, con emoción e tensión, algo que sen dúbida agradecen de cando en vez os seareiros.
A primeira metade foi de claro dominio dcmista, que tivo centos de ocasións para abrir distancia no marcador, algo que houbese afundido a un Costas xusto de efectivos. Pero o DCM foi perdoando en moitos momentos claves desta primeira parte e deixou con vida a un Costas que lle custou entrar no partido.
A falta de puntería na dianteira e un Jorge algo descentrado na tarde de onte, fixeron que ó descanso o encontro chegase cun 2-3 no electrónico a favor dos nósos; Emi, Vare e Quique foron os anotadores.
Aínda que o resultado era moi curto para as moitas ocasións que tiñan creado os dcmistas, a cousa pintaba ben, pero na segunda metade, Costas sacou as súas mellores armas para conseguir dominar o partido e tamén o marcador durante bastantes minutos. Armas pouco deportivas, pero habituais dentro da práctica do fútbol; intimidación ó colexiado, patadiñas para asustar ó rival e unha longa serie de recursos nada relacionados co balón para conseguir sacar ó DCM do partido. Como dicía, pódese calificar de máis ou menos deportivo, pero o certo é que todo iso está dentro da lexitimidade do fútbol, o colexiado é o encargado de facer xustiza, e a única verdade é que o Costas explotou a perfección os seus recursos, superou grazas a iso ó DCM na segunda metade e conseguíu un valioso empate. O partido puido ser para calquera, xa que ambos tiveron ocasións para a victoria, pero o final, unha metade para cada equipo e reparto de puntos. (De novo Emi e Quique marcarían os outros dous goles dcmistas).
Finalizaba así un movido encontro, que permite ó DCM prolongar a súa xeira a 6 xornadas sen coñecer a derrota; algo que case ninguén consideraría asequible antes de principiar esta andaina na 2ª división. 14 dos 18 últimos puntos en xogo, aúpan ós branquiazuis ó vagón de cabeza da liga, o que significa un inicio de campeonato formidable nun ano de adaptación a unha nova categoría. Ademáis nun partido con risco de tarxetas e lesións, o DCM saíu indemne, así que “un puntiño e sen danos colaterais”.
Agora parón por nadal e posteriormente xornada de descanso para os nósos no inicio do 2010. Agardamos ter tempo nas vindeiras datas para analizar estas 10 primeiras xornadas, este magnífico 2009 e o que se agarda do ano venideiro.
Reciban unhas cordiais felicitación das festas e desexámoslles que reciban o novo ano da mellor maneira posible.
Ata o 2010!
Felicidades por un ano inmellorable DCM!!
Décima xornada de liga a desputada onte no pavillón de Manuel Antonio, nunha xélida tarde deste mes de decembro. Os nósos visitaban a un vello coñecido, o Dec.Costas, coa intención de prolongar a xeira de 5 xornadas sen perder, e colocar así o broche que Xaime comentaba na previa a este espectacular 2009.
O resultado é clara referencia do visto sobre o campo. Partido moi aberto, con moitas variacións no marcador, con emoción e tensión, algo que sen dúbida agradecen de cando en vez os seareiros.
A primeira metade foi de claro dominio dcmista, que tivo centos de ocasións para abrir distancia no marcador, algo que houbese afundido a un Costas xusto de efectivos. Pero o DCM foi perdoando en moitos momentos claves desta primeira parte e deixou con vida a un Costas que lle custou entrar no partido.
A falta de puntería na dianteira e un Jorge algo descentrado na tarde de onte, fixeron que ó descanso o encontro chegase cun 2-3 no electrónico a favor dos nósos; Emi, Vare e Quique foron os anotadores.
Aínda que o resultado era moi curto para as moitas ocasións que tiñan creado os dcmistas, a cousa pintaba ben, pero na segunda metade, Costas sacou as súas mellores armas para conseguir dominar o partido e tamén o marcador durante bastantes minutos. Armas pouco deportivas, pero habituais dentro da práctica do fútbol; intimidación ó colexiado, patadiñas para asustar ó rival e unha longa serie de recursos nada relacionados co balón para conseguir sacar ó DCM do partido. Como dicía, pódese calificar de máis ou menos deportivo, pero o certo é que todo iso está dentro da lexitimidade do fútbol, o colexiado é o encargado de facer xustiza, e a única verdade é que o Costas explotou a perfección os seus recursos, superou grazas a iso ó DCM na segunda metade e conseguíu un valioso empate. O partido puido ser para calquera, xa que ambos tiveron ocasións para a victoria, pero o final, unha metade para cada equipo e reparto de puntos. (De novo Emi e Quique marcarían os outros dous goles dcmistas).
Finalizaba así un movido encontro, que permite ó DCM prolongar a súa xeira a 6 xornadas sen coñecer a derrota; algo que case ninguén consideraría asequible antes de principiar esta andaina na 2ª división. 14 dos 18 últimos puntos en xogo, aúpan ós branquiazuis ó vagón de cabeza da liga, o que significa un inicio de campeonato formidable nun ano de adaptación a unha nova categoría. Ademáis nun partido con risco de tarxetas e lesións, o DCM saíu indemne, así que “un puntiño e sen danos colaterais”.
Agora parón por nadal e posteriormente xornada de descanso para os nósos no inicio do 2010. Agardamos ter tempo nas vindeiras datas para analizar estas 10 primeiras xornadas, este magnífico 2009 e o que se agarda do ano venideiro.
Reciban unhas cordiais felicitación das festas e desexámoslles que reciban o novo ano da mellor maneira posible.
Ata o 2010!
Felicidades por un ano inmellorable DCM!!
E moitas grazas a afección que acudíu a papar frío e a animar ós nósos!!
1 comentario:
Muy bien la crónica como siempre, pero discrepo en que ese tipo de técnicas sean legítimas y más en una liga de este estilo. Un equipo que solo se dedica a crispar los partidos y que se dedica a la amenaza pues que ellos se lo disfruten, por suerte solo nos tenemos que cruzar dos veces al año con ellos.
Publicar un comentario