O equipo branquiazul sentencia un difícil compromiso con tres contras letais nos primeiros dez minutos de partido. Antes do descanso 5-0 e segunda metade de recheo.A novena xornada da 2ª división grupo B, deparábanos un enfrontamento que como Xaime expresaba na súa previa, tiña moitas máis dificultades engadidas do que a primeira vista podería semellar. E é que o DCM chegaba con moitas baixas ó encontro e con xogadores tocados, e ante rival un rival que polos seus números, deixaba entrever que podería ser unha dura pedra no camiño.
Pero como moitos dixeron no seu momento, o fútbol é moi caprichoso, e para este sábado decidíu que o DCM non ía a ter ningunha desas dificultades mencionadas na previa, e ía a vencer con moita solvencia, sen facer o máis mínimo esforzo e sen sufrir nin gota.
O encontro principiaría con Jorge (que estreaba por fin equipación)- Pali e Vare-Emi-Quique e con Pani no banco. O equipo, prevendo un partido moi difícil e polo tanto cun gran desgaste físico, decidíu saír pechado atrás para gardar forzas e atacar con contras. O rival asumíu encantado o dominio do balón e comezou a tocar sen ningunha prisa e acabando as xogadas con disparos moi lonxanos que non atopaban porta. E con ese panorama, o fútbol, decidíu que nas dúas primeiras contras dos dcmistas, chegaran dous importantes goles; 1-0 e 2-0. O equipo non o cría… sen facer nada do outro mundo, únicamente con dúas carreiras (e non moi esixentes…) estaba a dominar con amplitude o marcador. Estes dous goles foron un mazazo para os visitantes, unha lousa que pesou moito nas súas costas e que non se ían a quitar de enriba durante todo o encontro, consecuencia diso, a pesadumbre comezou a minar a moral do Birraleal, que seguía a ter o dominio do esférico pero o movía a un ritmo moi lento, e ante a acumulación de homes dcmistas en defensa, só podían buscar porta dende moi lonxe ou en saques dende o curruncho. O DCM, pola súa parte, tampouco cría o que vía, pero sabía que lle interesaba o que estaba a acontecer, dominio no marcador e ritmo de partido lentísimo, que non esixía ningún esforzo físico.
A afección comezaba a bocexar ante tan pausado e pobre espectáculo. Pero os locais seguían aliados coa fortuna e de cando en vez os despertaba do tedio regalándolles algún gol máis. Así chegaría o 3-0, 4-0 e o 5-0 antes do descanso. Os goleadores foran Quique e Emi en dúas ocasións cada un, e un rival en propia porta.
Remataba así esta sorprendente primeira metade, na que o DCM goleaba a un Birraleal que estaba a levar un excesivo castigo.
E se a primeira metade, fora tediosa, a segunda directamente sobrou. Houbo un chisco máis de movementos, pero porque o DCM decidíu deixar de gardar as formas, e comezou a perder un chisco as súas posicións, a arriscar un pouquiño máis coa presión e a tentar marcar máis goles. Pero a fortuna xa fora moi xenerosa con eles durante os primeiros 25 minutos, e agora aínda que buscaron o gol con máis gañas que na primeira metade, non o conseguiron, e foi o Birraleal o que aproveitaría estes maiores ocos en defensa para facer dous goles e maquillar o resultado. O primeiro nun contraataque por banda no que sacaban un disparo cruzado que superaba a Jorge, e o segundo, tras un máis que polémico penalti que foi o único instante de mínima tensión no partido. E é que segundo o noso parecer o colexiado Toni malinterpretou o regulamento que recolle o seguinte:
http://www.fgfs-galicia.com/index.phpSe concederá asimismo un tiro libre directo al equipo adversario si un jugador comete una de las siguientes cuatro infracciones:
• Deslizarse para tratar de jugar el balón cuando está siendo jugado o va a ser jugado por un adversario. (entrada deslizante con los pies).
E no partido, o que sucedeu foi que un rival lanzou a porta, e o defensor dcmista Pali interceptou dito lanzamento deslizándose polo chan, algo que non está recollido como infracción segundo esa norma que foi a aplicada polo colexiado, xa que únicamente fai referencia a cando o adversario ten o balón en posesión, non en interceptar un lanzamento ou un pase. (se algún lector ten outra interpretación desta xogada, agardamos o seu comentario)
Ademáis errou tamén noutro punto e é que non permitíu os defensores colocarse para o rexeite a un lado do punto de penal, e a norma tamén recolle que isto está permitido:
Los jugadores, excepto el ejecutor del tiro, estarán ubicados:
• En la superficie de juego.
• Fuera del área penal.
• Detrás o a los lados del punto penal.
• A un mínimo de 5 metros del punto penal.
Á marxe da polémica o penalti foi transformado e o partido rematou co 5-2.
Solvente victoria dos nósos que lles permite seguir á altura dos galos da categoría e que pon moita terra de por medio cos postos de descenso.
Aínda así, poucas conclusións pódense sacar do partido de hoxe. O DCM fixo o mínimo esixido, pero non sempre terá a fortuna tan de cara, e deberá xogar moito mellor para seguir obtendo victorias.
O certo é que como ben dicía Xaime o 2009 está a ser un excelente ano para o equipo, e pode poñer a guinda vencendo na última xornada do ano ante o sempre difícil e impredecible Dec.Costas, un vello coñecido da 3ªC. Iso será a vindeira semana.
Agradecer coma sempre a afección a súa asistencia, e compadecelos polo aburrimento sufrido no día de onte.
Destacar ademáis que ó equipo atragantóuselle un pouco a victoria, xa que por un erro de entendemento nos trocos, Figuraty estivo demasiado tempo no banco na segunda metade. O adestrador, responsable último desta situación, xa pedíulle desculpas ó xogador, e agarda que este despiste por parte de todos os seus compañeiros non volva suceder.
Reciban un cordial saúdo, e ata a vindeira semana!
Dende o DCM queremos desexarvos a todos unhas moi boas festas e que rematedes o 2009 da mellor forma posíbel. Pero en especial queremos dárvolas grazas a todos.
